‘Samenwerken’: het klinkt zo vanzelfsprekend, maar ik heb vaak ervaren hoe lastig het is aan die vanzelfsprekendheid invulling te geven. Ik was al jong wethouder in de gemeente Hilversum en ik ontdekte dat we de meeste resultaten behaalden door samen te werken. Met andere organisaties of bijvoorbeeld met inwoners. Maar dat was niet zo vanzelfsprekend voor iedereen. En mede daarom was het ook niet altijd gemakkelijk. Soms ging het goed en waren de resultaten fantastisch, soms verliep de samenwerking stroef en bereikten we weinig.
Samenwerken draait, hoe voor de hand liggend het ook klinkt, om mensen. Zonder wil, zonder ambitie en zonder enige ‘klik’, wordt het heel ingewikkeld. Maar is er meer nodig dan dat. Een goede aanpak, structuur en (werk)afspraken. Een goed resultaat is belangrijk, maar een goed proces minstens net zo. Juist dat proces krijgt in mijn manier van werken veel aandacht.
Samenwerken en samenleven
Samenwerken en samenleven zijn voor mij sterk gekoppelde begrippen: van een samenleving kan pas sprake zijn als er samengewerkt wordt. Dat besef dringt in de maatschappij steeds meer door. Kijk naar het decentraliseren van diverse zorgtaken van Rijk naar gemeenten. Het besef dat het ‘dichterbij de burger’ organiseren van zorg en ondersteuning beter is, leidt direct tot het besef en de noodzaak om lokaal en regionaal naar meer en andere samenwerkingsverbanden toe te groeien. Dat vraagt inzet van bestuurders, toezichthouders, professionals en inwoners. Een mooie uitdaging!