Leer de mensen van ons bureau wat beter kennen. Ditmaal stellen we 5 vragen aan Tijs Heunks. Tijs werkt nu 5 jaar bij Common Eye en zit sinds 2015 in het adviesvak. Hij legt zich toe op het ontwerpen en begeleiden van samenwerkingsprocessen in een complex belangenveld. Tijs werkt in gezondheidszorg en dan met name voor ziekenhuizen, verpleeg- en thuiszorgorganisaties. Om de opgaves van deze organisaties goed te leren kennen, maakt hij regelmatig een uitstap naar andere sectoren.
Tijs verbindt zich graag voor een langere periode aan opdrachtgevers. Hij werkt op plekken waar behoefte is aan beweging of waar al een tijdje om moeilijke vragen heen gelopen wordt. Naast zijn werk voor Common Eye zit Tijs als penningmeester in het dagelijks bestuur van de Ooa, de Orde van organisatiekundigen en -adviseurs.
Waar in je werk haal je de meeste voldoening uit?
“Als je samen aan de slag bent, iedereen op het puntje van z’n stoel zit en ik vragen mag stellen waarvan mensen nieuwsgierig zijn naar hun eigen antwoord. Leuk van ons werk is dat je heel dichtbij mensen kan komen. Het past mij niet zo om vanaf grote afstand te adviseren. Het is veel interessanter om samen aan de slag te gaan en dan te kijken wat werkt en wat niet werkt. Soms betekent dit dat je als adviseur twijfel brengt op plekken waar mensen zeer overtuigd zijn, en soms help je mensen overtuigd te raken van een verhaal dat al tijden goed voelt.”
Waar liggen volgens jou de grootste uitdagingen in samenwerkingen?
“Nieuwe antwoorden vinden in opgaves waar toenemende onzekerheid en krapte spelen. Dit zijn vaak vraagstukken waar we al jaren aan werken en vastzitten. Of het nu gaat over het klimaat, de gezondheidszorg, het onderwijs of de woningbouw. We willen méér, met minder. De uitdaging is om niet vanuit problemen naar deze opgaves te kijken, maar de urgentie te benutten om nieuwe verbindingen te maken. Nieuwe wegen te ontdekken. Binnen organisaties, tussen organisaties, maar vooral ook over de muren van sectoren heen.”
Heb je wel eens te maken met conflicten in een samenwerking en hoe ga je daarmee om?
“Veel conflicten komen niet op tafel, ze blijven ‘stil’. We bewaren vaak ‘de goede vrede’ en missen daarmee kansen. Een conflict komt regelmatig voort uit een sterk verschil van inzicht waarmee we niet goed kunnen omgaan. Mijn overtuiging is dat juist in die spanning de belofte van nieuwe oplossingen schuilt. Een mooie definitie van het woord conflict is ‘samen verschillen’. Dat lijkt me het streven. Je kan erg veel voor elkaar betekenen ook al jaag je andere doelen na.”
“Ik vind het een uitdaging om vragen te stellen waarvan mensen nieuwsgierig zijn naar hun eigen antwoord.’’
Waarom heb je eigenlijk gekozen voor het adviesvak?
“Ik ben erin gerold. Tijdens mijn studietijd liep ik managementstage in een ziekenhuis en ben toen gevraagd of ik wilde blijven. Een kans die ik met beide handen heb aangegrepen. Kleine anekdote: toen ik daar op mijn 26ste een voltijdbaan kreeg als adviseur voor de raad van bestuur, vroeg mijn negentigjarige grootmoeder: ‘Wat of wie ga je adviseren dan? Je bent toch nog veel te jong om echt iets te weten?’ Ze had gelijk natuurlijk. Maar ik geloof niet dat ik dat toen zo’n probleem vond, haha. Mijn nieuwsgierigheid, mijn neiging om vraagstukken te willen snappen én verbindend vermogen komen er goed tot hun recht.”
Waarom werk je bij Common Eye?
“Ik krijg er de kans om veel mooie strategische klussen te doen in de gezondheidszorg en daarbij inspirerende uitstapjes te maken. Ik werk veel voor ziekenhuizen, verpleeghuizen en thuiszorgorganisaties. Maar kom ook bij een buurtteam, een netbeheerder, asielopvanglocaties en een kerncentrale. De opdrachten zijn uitdagend en vaak maatschappelijk relevant.
Daarnaast is het samenwerkingsvak is een geweldige leerschool voor ‘dienend leiderschap’. Net als veel mensen die graag resultaten boeken, heb ik soms de neiging om de binnenbocht te nemen. Door met samenwerkingen bezig te zijn leer je je aandacht te verleggen naar het creëren van omstandigheden voor anderen om succesvol te worden. En als je echt goed wilt worden in samenwerken is er in Nederland volgens mij maar één plek…”