Allianties zijn in opmars. Al geruime tijd in de private sector en nadrukkelijk steeds meer in de publieke sector. Niet in de laatste plaats als brug tussen publiek en privaat. Als alternatief voor het denken in termen van fusie en overname, en opdrachtgever en opdrachtnemer, krijgen we bij organiseren meer oog voor de kracht van bundelen en verbinden op basis van gelijkwaardigheid. Tegen deze achtergrond is een nieuw fenomeen in opkomst: de alliantiemanager. In organisaties die al langere tijd bezig zijn met het ontwikkelen van alliantiemanagement zien we in het functiehuis de functie ‘alliantiemanager’ staan. We denken daarbij aan organisaties als Philips, GlaxoSmithKline en Sony. Het zijn organisaties die mede aan de wieg hebben gestaan van de ontwikkeling van alliantiemanagement als een geëmancipeerde discipline in organisaties.
Alliantiemanagement: de alliantiemanager
In onze werkpraktijk komen we steeds vaker mensen tegen die een rol als alliantiemanager vervullen binnen hun organisatie, maar de invulling van hun rol is nog omgeven door allerlei vragen:
- Ligt mijn opgave vooral buiten, bij het identificeren van kansen voor samenwerking en het feitelijk ontwikkelen van allianties?
- Of ligt deze vooral binnen, om ervoor te zorgen dat de organisatie en de collega’s gericht en goed uitgerust invulling kunnen geven aan de samenwerkingen die we aangaan?
- Concentreer ik me vooral op het richten van mijn organisatie, door de koers uit te (helpen) zetten en focus te organiseren in onze alliantie-inspanningen? Er zijn immers meer kansen voorhanden dan we kunnen verzilveren.
- Of concentreer ik me op het inrichten en verrichten, en ben ik dienstbaar bij organisatieontwikkeling om een samenwerking bevorderende organisatiecultuur te ontwikkelen en managers en bestuurders te ondersteunen bij de feitelijke inrichting van strategische allianties en netwerken?
Alliantiemanagement voor de alliantiemanager
Edwin Kaats en Ruben van Wendel de Joode voerden gesprekken met alliantiemanagers in allerlei sectoren en bundelden hun observaties in een artikel met de titel: ‘De alliantiemanager: positie kiezen op een gevarieerd speelveld’. Ze schetsen in dit artikel de opkomst van aandacht voor samenwerken en allianties als thema in managementwetenschappen en de praktijk van organisaties en organiseren. Ze gaan in op de basiscompetenties van alliantiemanagers, onderscheiden vervolgens verschillende rollen van de alliantiemanager en besteden aandacht aan de specifieke vraagstukken en dilemma’s van deze rollen, de vaardigheden die de invulling van deze rollen mogelijk maakt en de specifieke condities die de rollen stellen om de alliantiemanager effectief te laten zijn.
Edwin en Ruben komen tot de conclusie dat de alliantiemanagers een sleutelrol kunnen vervullen in hun organisaties. Door kennis op het gebied van samenwerkingsprocessen beschikbaar en toegankelijk te maken voor managers en bestuurders, opdat samenwerkingsprocessen effectiever kunnen verlopen. Door werk te maken van samenwerkingsstrategieën, om organisaties beter richting te laten geven aan hun inspanningen op het gebied van samenwerking. Door te werken aan samenwerkingsvaardige organisaties, waaronder samenwerkingsvaardige mensen, een organisatiecultuur die samenwerking mobiliseert en instrumenten die dat faciliteren. Het is een reeks ambitieuze opgaven voor professionals op het gebied van allianties en netwerken. Alliantiemanagers kunnen een belangrijke rol kunnen door invloedrijk te zijn in hun organisaties en voorbeeldgedrag te laten zien waar het aankomt op samenwerking. Een echte sleutelrol.
Wilt u het complete artikel ontvangen? Mail ons gerust!