Remix Strategy, The Three Laws of Business Combination, Benjamin Gomes-Casseres, Harvard Business Press 2015
Ben Gomes-Casseres is een pionier in alliantieonderzoek. Ik ontmoette hem tijdens een studiereis naar de VS in 2004. Daar bracht hij Edwin Kaats, een aantal collega’s en mij de beginselen van alliantiemanagement bij. Hij schreef het voorwoord voor ons eerste boek, Organiseren tussen Organisaties. Tegenwoordig gebruiken we bij openingen van leergangen en masterclasses bij het positioneren van samenwerken een figuur dat gebaseerd is op zijn ideeën. Het moge duidelijk zijn: Ben Gomes-Casseres is voor ons een grote naam op ons vakgebied. U begrijpt dat wij erg benieuwd waren toen zijn nieuwe boek ‘Remix strategy’ uitkwam. In dit blog deel ik mijn leesbeleving.
Businessdenker
Remix gaat over ‘the mixing of resources, assets and capabilities of one organization with those of another to create value’. Hij noemt dit de essentie van samenwerkingsstrategie, waarbij je, met als doel het creëren van waarde, Value dus, goed nadenkt over en inhoud geeft aan je verbinding met andere partijen. Met een carrière aan de Harvard Business School en de Brandeis University in Boston laat hij zich kennen als een echte ‘business denker’. Maar ook: als vertegenwoordiger van de Angelsaksische school, waarin het gaat om het creëren van (financiële) waarde gecombineerd het slim inzetten van ‘resources’. Hij komt met een waaier aan businessvoorbeelden: Apple, Google, Tesla, Sony, Xerox, uit de farmaceutische industrie, de luchtvaart met de Star alliance, oneworld alliance en Skyteam alliance etc. Voorbeelden die de essentie van zijn betoog illustreren.
Drie wetten
Die essentie luidt: er zijn drie onontkoombare wetten in het alliantiedenken. Wil je van allianties een succes maken, dan moet je die wetten respecteren. Het figuur illustreert en positioneert deze wetten.
Group versus group-competition
Ben werkt deze drie wetten heel consequent uit in het boek. Hij start met het positioneren van allianties en de uitwerking van het begrip waarde. In deel twee werkt hij de wetten uit en onderbouwt deze. Deel drie gaat tot slot in op het vraagstuk “How Remix Strategy changes the way you compete”. Hij gaat in op meer-partnergroepen en netwerken. Hij schreef als een van de eersten in Harvard Business Review over de ontwikkeling naar “group versus group-competition”. Daarop bouwt hij in dit boek voort. Ook geeft hij aan hoe het strategieproces verandert, van positionering, naar denken in waardecreatie met behulp van verbinding.
Drie wetten: drie van ‘onze’ vijf condities
In ons boek Leren samenwerken tussen organisaties beschrijven we vijf condities voor veelbelovende samenwerking. Daarbij komt onze conditie gedeelde ambitie gedeeltelijk overeen met wet 1, organisatie met wet 2 en belangen met wet 3. Hij gaat niet in op het proces van samenwerking en het belang van een constructieve persoonlijke relatie. Zelf gepromoveerd op de rol van bestuurders in allianties en netwerken, vind ik in Ben geen fan hiervan. De box op pagina’s 198/199 heeft als kop “Good chemistry can lead to bad decisions”. In zijn ervaring vertroebelt juist die persoonlijke relatie de rationaliteit en leidt het tot matige afspraken. Hij denkt vanuit het perspectief van grote multinationals, waarbij mensen snel wisselen van positie en waar dingen contractueel goed geregeld moeten worden. Vanuit strategieperspectief is waarde voor hem belangrijker dan mensen.
Een vroegere collega van mij beoordeelde een boek op de ‘sheetdichtheid’: staan er herbruikbare modellen, schema’s en tabellen in? Daarop scoort dit boek hoog. Het biedt goede handvatten als je met samenwerkingsstrategie aan de slag wilt.
Resumé: zeer lezenswaardig en inspirerend
Het boek heeft mij weer aan het denken gezet. De laatste jaren doe ik meer samenwerkingsopdrachten in het publieke en publiek-private domein. Juist de focus van Ben op waarde, het managen dat dit waardepotentieel ook wordt gerealiseerd en het verstandig omgaan met het verdelen van waarde heeft me weer gescherpt. Daarbij definieer ik in mijn praktijk waarde wel breder dan Ben.
Kortom, een zeer lezenswaardig en voor mij weer inspirerende bijdrage van een echte alliantie-expert en –routinier!
Door: Wilfrid Opheij